تاریخ آهنگ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شناختن مبداء و منشاء آهنگ برای ما کمال استفاده را در بر دارد زیرا کشف این نکته به شناسائی ماهیت آهنگ کمک بسیاری می‌نماید و به همین دلیل است که تا کنون علماء و فلاسفه در این باره فرضیات متعددی داشته‌اند که از میان آنها سپنسر[۱], نیچه[۲], هاوس اگر[۳] – و هردر[۴] را باید نام برد.
در دوره‌های اخیر علماء و محققین با تحقیق در احوال ملل ابتدایی – وحشی و نیمه وحشی طریق مطمئن تری برای تحقیق در این زمینه بر گزیده‌اند.فرانسویان قبل از دیگران به مطالعه در این باره پرداختند.
نخست ژان ژاک روسو در اثر خود به نام فرهنگ آهنگ[۵] ۱۷۶۷ و بعد از او دولابور[۶] در کتاب تحقیقی درباره آهنگ قدیم وجدید[۷] ۱۷۸۰ این بحث را پیش کشیدند مردم سیاحت پیشه انگلستان نیز پس از فرانسویان به تحقیق در این موضوع پرداختند و در این اواخر آلمانی‌ها تحت عنوان علم آهنگ سنجشی به این تحقیقا ت رونق عمیق بسیاری بخشیدند.
محتویات
۱ پیدایش آهنگ در ملل
۱.۱ یونان
۱.۲ چین
۱.۳ ژاپن
۱.۴ ایران
۱.۵ آمریکای شمالی
۱.۶ حبشه
۱.۷ ژرمنی
۱.۸ ماداگاسکار
۲ آهنگ، زمان
۳ آهنگ یا زبان
۴ پیدایش سازهای آهنگ
۵ فهرست برخی از برترین‌های آهنگ تاریخ به انتخاب مجله رولینگ استون
۶ جستارهای وابسته
۷ منابع
پیدایش آهنگ در ملل
یونان
یونانی‌ها هر مس را به شکرانه بخشیدن آهنگ ستایش می‌کردند. اما هر مس خدای بازرگانی و بازرگانان بود و به نظر ما بعید می‌آید که بتواند با آهنگ سر و کاری داشته باشد. ولی از نظر دور نباید داشت که او در عین حال پیک و قاصد خدایان دیگر نیز بود.
قطعا هنگامی که او ضمن گردش و سیاحت در ساحل دریای مدیترانه رشته روده‌ای را که از برادرش آپولون به سرقت برده بود را بر روی کاسهٔ لاک پشتی استوار کرد از جانب ابومنش یعنی زئوس و محبوبه اش مایا ماموریتی به عهده داشته‌است و به این ترتیب است که اولین ساز یعنی لیر بوجود آمد.
چین
چینی‌ها خیلی پیش از این با آهنگ آشنایی داشتند. چهار هزار و پانصد سال پیش از این پادشاه مقتدری به نام هائونک تی[۸] فرمان داد تا آهنگ را اختراع کنند و چهچهه مرغان و زمزمه جویباران را سر مشق دانایان و خردمندان کشور خویش قرار داد.
ژاپن
در ژاپن روزی و روزگاری الهه خورشید قهر کرد[۹] و به پناهگاه خود خزید، مردم هر چه عقلشان را روی هم ریختند جز این حیله‌ای بخاطرشان نرسید که با سرودن الحان متوالی و پیوسته، او را به بیرون آمدن تشویق کنند، حتی امروز نیز در ژاپن به هنگام وقوع کسوف، مردم به خواندن آوازهای فوق العاده قدیمی متوسل می‌شوند.
ایران
از مهمترین مُهرنگاره‌های خنیاگری (:آهنگ) در جهان؛ باید از آنچه که در “چوغامیش” خوزستان برجای مانده، یاد کرد که در سالهای ۱۹۶۱-۱۹۶۶ میلادی، یافت شده است. این مهرنگاره ۳۴۰۰ ساله؛ سیمایی از بزم رامشگران را نشان می‌دهد. در این بزم باستانی، دسته‌ای خنیاگر(:نوازنده) دیده می‌شوند که هر کدام، به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران، نشان می‌دهد که آنها، نخستین دسته خنیاگران(:ارکستر) جهان هستند. در این گروه رامشگران، می‌بینیم که نوازنده‌ای “چنگ” و دیگری “شیپور” و آن دیگر “تنبک” می‌نوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خواننده‌ای است که “آواز” می‌خواند.[۱۰]
ادامه‌ی خواندن→